Miejsca

Obecnie znana polanowska świątynia pochodzi z 1741 r. i powstała na miejscu wcześniejszej, która została zniszczona w pożarze w roku 1736. Od czasów powstania aż do roku 1946 służyła ewangelikom, dopiero po zakończeniu II wojny światowej została poświęcona. Jej pierwotny gotycki styl został nieco zatracony w wyniku dwóch przebudów, podczas których nadano mu więcej akcentów neogotyckich. Charakteryzuje się nieregularnym, wielokątnym prezbiterium i czworoboczną wieżą z zegarem w zwieńczeniu. Wewnątrz na uwagę zasługuje ołtarz główny pochodzący z końca XIX w. i dwa naprzemiennie, w zależności od okresu liturgicznego, zdobiące go obrazy: Ecce Homo oraz Matki Bożej Wniebowziętej.